... Dəyişdi öz yerişiylə
bu şəhərin
duruşunu.
Keçirib addımlarından
açdı yolun qırışını.
Yolu yüyürdü
qabağa,
gəlişindən qaldı geri.
Fırladıb
özünə sarı,
saldı söz şəklinə yeri.
Ayaq üstəcə doğulub,
boy atdı bəlkə yüz dəfə.
Başqalaşıb
göz önündə,
döndü
sonsuz sayda mifə.
...Bu qız bu şəhər içində
ayrıcana
bir şəhərdi.
Özü boyda bir təkliyin
çoxluğuna bərabərdi...